Vorige week was het Koningsdag. Normaal gesproken scharrel ik dan wat over de vrijmarkt of zit ik in het gras met een koud drankje. Een prima manier om je dag te besteden, zeker als het lekker weer is.

Soms zie je tussen de kraampjes allerlei creatieve spelletjes en diensten. Een paar jaar terug in Groningen zag ik een groep studenten bijverdienen door zich tegen betaling met eieren te laten bekogelen. Het was een tamelijk populaire bezigheid.

In Utrecht zat een man met een schaakbord. Je kon geld inzetten en als je hem versloeg, dan won je een bepaald bedrag. Hij had minder klandizie, maar ongetwijfeld heeft hij een paar mooie potten gespeeld.

Eigenlijk is Koningsdag óók een prachtige gelegenheid om jezelf als artiest te laten zien. De vraag is alleen hoe je jouw kunst vertaalt naar zo’n gelegenheid zonder er afbreuk aan te doen. Een goed concept is daarom nodig.

De afgelopen jaren heb ik met mijn typemachine op de Museumnacht in Brussel gezeten. Bezoekers gingen tegenover me zitten en ik stelde ze een aantal vragen. Aan de hand van de antwoorden typte ik vervolgens ter plekke een gedicht.

Ik vond dat niet alleen ontzettend tof om te doen, maar merkte ook dat de bezoekers er erg blij mee waren. Op een gegeven moment stond er zelfs een rij.

Collega-dichter Sven en ik klopten met het idee aan bij de organisatoren van ‘Royal Roller Disco’, Pacific Enterprises Unlimited. Zij waren meteen enthousiast en hadden een mooi plekje voor ons gereserveerd (met catering en kleedkamer). Wij hadden ons voor de gelegenheid mooi aangekleed.

Omdat het concept in Nederland wat minder gebruikelijk is dan in België, kwam het wat langzaam op gang, maar tegen het eind van de middag won de nieuwsgierigheid het van de terughoudendheid en begonnen we het druk te krijgen. Mond-tot-mond reclame deed zijn werk.

Er kwam veel moois voorbij; van gedichten voor een geliefde tot een ode aan een overleden ouder. Het is bijzonder om te zien hoe dichtbij zo’n gedicht komt en hoe ontroerd mensen zijn als je de juiste snaar raakt.

Het werkte, de vertaalslag (natuurlijk is dit een heel ander métier dan thuis gedichten schrijven met meerdere betekenislagen en daar eindeloos aan schaven) was geslaagd. Ik denk dat de connectie met het publiek/de lezer daarin de sleutel is geweest.

Eén van de krachtige elementen van poëzie is de mogelijkheid om bepaalde gevoelens en ervaringen te verwoorden. Dat is tegelijkertijd ook een groot gevaar; ‘particulier’ is geen aanbeveling voor een gedicht. Een interessante tegenstelling: Juist door de poëzie particulier te maken, hebben we mensen bereikt met, en mogelijk ook gewonnen voor, de poëzie.

Ik kan er allerlei wijsheden op plakken, maar een ‘klant’ verwoordde het heel treffend: “Jullie hebben me écht iets gegeven”. Volgend jaar zijn we er weer!

In de tussentijd ben ik als gedicht-op-maat-typende-dichter beschikbaar voor allerlei evenementen. Neem gerust contact op als je interesse hebt.

Foto: © Rio Holländer