Met mijn theatergroep Irene & Co maak ik minimaal eens per jaar een voorstelling. Bijna altijd in december en die maand nadert met rasse schreden.

Dit jaar hebben we lang geïmproviseerd met allerlei materiaal, totdat we uiteindelijk een thema vonden: Eten. Meer in het bijzonder de rol die eten speelt in onze samenleving.

In het project ‘Geven, Nemen en Delen’ hebben we dat verder uitgewerkt tot een voorstelling. We hebben mini-voorstellingen gegeven op verschillende locaties en veel gepraat met het publiek. Dat alles heeft geleid tot een basisverhaal.

Er zijn spelers gestopt, maar ook veel nieuwe bijgekomen. Het stuk is weer eens heel anders geworden dan ik voor ogen had en dat is nog steeds een goed ding.

Ook een goed ding, hoewel spannend, is het feit dat er geen woord gesproken wordt. Alles moet duidelijk worden uit spel, er is geen uitleg. Dat maakt de voorstelling óók geschikt voor publiek voor wie de Nederlandse taal een drempel is; iedereen kan volgen wat er gebeurt.

Muzikant Ronald Rote verzorgt de soundtrack. Wie eerder voorstellingen van mij zag, weet dat muziek daarin altijd een belangrijke rol speelt en kent mijn voorkeur voor eclectische soundtracks. Omdat we nog volop aan het repeteren zijn, heb ik nog niets gehoord. Gelukkig is Ronald muzikaal gezien écht van alle markten thuis, dus ik ben er vrij zeker van dat ‘Dagelijkse Kost‘, want zo heet het, niet voor zijn voorgangers zal onderdoen op dat gebied.

De rest van de crew bestaat vrijwel volledig uit mensen met wie ik eerder heb samengewerkt. Ik ben dan ook dolgelukkig dat beeldend kunstenaar Theo Huijgens de decors weer voor zijn rekening neemt. Ik ken weinig mensen die zo onbegrensd creatief zijn als Theo op dat gebied. Dat we elkaar af en toe wel achter het behang kunnen plakken (zo gaat dat in een goede vriendschap én in een goed creatief proces) hoort daar natuurlijk gewoon bij.

Geheel tegen mijn gewoonte in, is het verhaal vrij simpel en de uitvoering tamelijk rustig (ook inhoudelijk trouwens; ik kon voor het eerst het ‘kindvriendelijk’ vakje aanvinken bij het aanmaken van het Facebook-event). Tradities zijn er om gebroken te worden, zeker op creatief vlak.

Eén verhaallijn, geen ingewikkelde plottwists en  één rol per speler. Dit keer is alle aandacht voor het spel, de muziek en de vormgeving.

De komende weken komt alles bij elkaar. Spannend…